Bijkomende taken en taakjes
Wederom werkzoekend, maar ik kan niet zeggen dat ik me vaak verveel. Eigenlijk nooit.
Ik kan ook niet zeggen dat mijn activiteiten erg gestructureerd zijn. Daar schaam ik me wel ‘s voor. Dat (het schamen) duurt nooit lang, gelukkig. Ik kan wel organisatie en structuur aanbrengen in mijn dagelijkse werkzaamheden, maar ik probeer eigenlijk te bepalen wat het nou precies is dat me belet om, wanneer een bepaalde taak op mijn lijst staat, die dan ook echt bij de horens te vatten. De lethargie is het niet, want ik weet altijd wel in beweging te komen. Ik vermoed dat het wel een bepaalde vorm van gebrek aan focus is. De 80/20-regel, misschien? Het duurt immers lang om bepaalde taken op te pakken, omdat er eerst andere dingen moeten gebeuren voordat het daadwerkelijke werk kan beginnen. Om een voorbeeld te noemen, wanneer je gaat stofzuigen moet je eerst meubels en andere dingen die in de weg liggen opruimen. Ik kan mezelf al helemaal inbeelden dat ik dan afgeleid worden, terwijl ik de belemmeringen voor het stofzuigen opzij leg en zet! Picture that!
Misschien is het gewoon voorkeur voor bepaalde taken. Ik hou niet van schoonmaken, maar ik moet toegeven dat als het eenmaal gebeurd is, dan ben ik toch tevreden. Maar eer ik eraan begin… Soortgelijk geldt het voor administratie. Ik weet van mezelf dat ik daar een hekel aan heb, nog groter dan aan schoonmaken, met name die jaarlijks terugkerende, niet leuke, wel makkelijke. Gelukkig heb ik een kundige, georganiseerde en lieve partner die me daarbij ontlast. Zo doen we allebei de dingen waar we goed in zijn, of althans waar we minder een hekel aan hebben.
Soms helpt het ook als je, met name wanneer je een bedrijf waar je diensten van afneemt, moet bellen om dingen gedaan te krijgen en ze daarin toeschietelijk zijn. Ik heb zo net gebeld met een maatschappij die arbeidsongeschiktheidsverzekeringen verkoopt. Werk je niet, dan moet je de verzekering opschorten. Natuurlijk heb ik dat gedaan, want dat betekent dat ik per maand bijna 54 euro bespaar. Die kan ik goed gebruiken. Nou is het wel zo, dat wanneer je een dergelijke verzekering wilt opzeggen een Formulier moet invullen. Handig daaraan is dat je die kan downloaden, maar vervolgens moet je deze wil afdrukken, invullen, tekenen, in een envelop doen, voorzien van een postzegel en natuurlijk het correcte postadres. Vervolgens loop je naar de dichtstbijzijnde brievenbus om de bewuste brief toe te vertrouwen aan postnl. Het is mij tegenwoordig niet zo duidelijk hoeveel dagen zo’n brief erover doet om de bestemming te bereiken. Wel kan ik me voorstellen dat de handelingen die er verricht moeten worden om de brief, met het verzoek om mijn verzekering op te schorten, te verwerken. De bedragen die al door mij per automatische incasso waren betaald moeten gestorneerd worden, maar ik heb daar al eerder vervelende ervaringen mee gehad, dus besluit ik om telefonisch contact te zoeken met de verzekeringsmaatschappij, die mij toevertrouwt dat ik het storneren via internetbankieren kan realiseren, en dat zij ermee akkoord gaan. Ik ga dus storneren. Wanneer ik dat probeer te doen dan blijkt dat je betaalde bedragen tot en met 56 dagen in het verleden kunt storneren. De betaling van januari (we leven nu in maart 2015) was te ver in het verleden en kon dus niet door mij gestorneerd worden. Ik heb de verzekeringsmaatschappij daarop gebeld, en de zeer vriendelijke dame met Limburgs accent verzekerde mij dat het helemaal goed ging komen.
